Etosha bereikt

Hallo lieve volgers,

Nou als dit wordt gepubliceerd is het inmiddels 7 november. We zaten tot nu zonder wifi spot dus konden geen verhalen en foto's publiceren. Nou dat was zonde want we hadden zo veel te melden. Maar goed maar met een paar dagen vertraging alsnog.

Op 2 november reden we van Tsumeb naar het meest oostelijk gelegen kamp van Etosha.  Dit rit er naartoe was er weer een van lange rechte en geasfalteerde wegen door een vrij dor en glooiend landschap. Hoe dichter bij Etosha hoe vlakker het werd. Dat is logisch want Etosha is een oude zoutpan, heel vroeger een meer of zee. Na 150 km doemde de "von Lindequist poort" op, de oostelijke entree tot Etosha.  Even voor de tigste keer deze weken een soort gastenboek invullen met daarop een naam, , reisdoel,  aantal personen en het kenteken  van de camper.  Nou dat kennen we inmiddels uit ons hoofd, WFG659GP, een Mercedes Benz,  kleur wit. Na registratie kunnen we doorrijden tot de camping ongeveer 12 kilometer. Binnen 2 kilometer werden we geconfronteerd met "kameelpeerdjes en streepjespeerdjes".  Meteen op foto en film vastgelegd en we wilden jullie deze foto's ook niet onthouden. Er zouden nog vele foto's van een grote verscheidenheid aan dieren volgen maar dat wisten we toen nog niets aan. Nou toch maar doorrijden tot aan Kamp  Namutoni  Het is een oud fort wat door de Duitsers is gebouwd begin 1900. Rond het fort zijn nu lodges en een camping gemaakt. De camping is nogal stoffig zoals alles in Etosha. Het restaurant was in  buffet vorm ook niet echt je van het maar gelukkig hadden we nog wat in de koelkast van de camper. Eind van de middag nog wat rondgereden voor een game drive in onze camper. Dat ging goed alleen de wegen in Etosha zijn gemaakt van gebroken stenen dus het werd shaken en klutsen, een voorproefje voor de volgende dagen. We zagen onze eerste "Damara Dik Diks",  een schattig mini hertje, niet groter dan een hondje, wat alleen hier voorkomt (zie de foto). Ook weer giraffen , impala's en Zebra ' s maar wel op tijd terug want de poort van de camping sloot om 19.00 uur (zonsondergang). Daarna nog even naar een waterhole,  een kunstmatig aangelegde drinkplaats bij de camping, maar daar viel niet veel te beleven. Na het avondeten nog een koffie en dan maar te bed. Geen reisverslag  maken want in dit gedeelte van Namibië is geen Internet zo bleek. Jammer zo konden we jullie niet mee laten delen van de eerste dag Etosha. Er zouden er nog twee hele mooie volgen! Geniet van de foto's en iedereen bedankt voor de enthousiaste reacties op onze verslagen, het is leuk dat we zo veel volgers hebben!

Liefs van Carla en Boudewijn en tot het volgende verslag.